ارزیابی کمی و کیفی عرصه های جنگل کاری و جنگل طبیعی منطقه دارابکلا در شرق مازندران

فعالیت های جنگل کاری یکی از روشهای احیاء و بازسازی اراضی مخروبه در سطح جنگلهای شمال کشور است و از همین رو ارزیابی هر یک از گونه های کاشته شده و مقایسه آن با جنگلهای تخریب یافته مجاور اهمیت دارد. این تحقیق به بررسی کمی و کیفی جنگل کاریهای 20 ساله توسکای ییلاقی، افرا (پلت)، بلندمازو، زربین و جنگل طبیعی مجاور آنها در سطح منطقه دارابکلا می پردازد. انجام بررسی با آماربرداری صددرصد 5692 اصله درخت در یک هکتار از عرصه های یادشده انجام گردید و قطر برابرسینه، ارتفاع و طبقات کیفی (خوب، مناسب، ضعیف و نامناسب) به عنوان متغیرهای مورد بررسی اندازه گیری گردیدند. همچنین با حفر یک پروفیل در سطح هر یک از عرصه ها، ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک مورد مطالعه قرار گرفت. خصوصیات اقلیمی آن نیز براساس آمار آب و هوایی موجود مشخص شد. نتایج این تحقیق اختلاف معنی داری را بین صفات کمّی و کیفی تیمارهای مورد بررسی در سطح یک درصد نشان داده است، به طوری که جنگل طبیعی و جنگل کاری توسکا ییلاقی از لحاظ متغیرهای کمّی بهترین وضعیت را دارا بوده و پس از آن جنگل کاریهای پلت و بلندمازو به ترتیب نتایج قابل قبولی را ارائه کرده اند. از نظر ویژگی های کیفی، توده های توسکا و پلت از شرایط مناسبی برخوردار بودند، در حالی که عرصه جنگل کاری زربین ضعیف ترین نتایج کمّی و کیفی را نشان داد.